Gastblogger Advocate Monica → Een paard in gerechtelijke bewaring: wie heeft de “teugels” in handen?
Het komt geregeld voor dat er beslag wordt gelegd op een paard omdat de eigenaar bijvoorbeeld verschuldigde bedragen niet voldoet. Als er beslag wordt gelegd op een auto en deze in gerechtelijke bewaring wordt genomen, dan wordt er in de tijd dat de auto in gerechtelijke bewaring is niet gezorgd voor deze auto. Het in gerechtelijke bewaring nemen houdt dan niets meer in dan het opslaan van de auto, totdat partijen de discussie hebben opgelost of de rechter vonnis heeft gewezen. Uiteraard is dit bij paarden anders. Paarden kunnen niet op dezelfde wijze als auto’s worden bewaard. Daar is zorg en mogelijkerwijs training voor nodig. Dit kan dan ook nog wel eens tot een discussie leiden. Zo ook in een kwestie waarover de Rechtbank Oost-Brabant op 26 september 2017 oordeelde.
Dit was het geval: de eigenaar van een paard brengt het paard onder bij een professionele (trainings)stal en sluit hiertoe een overeenkomst. Uit hoofde van deze overeenkomst is de traingingsstal verplicht het paard te trainen en op wedstrijden uit te brengen. De eigenaar voldeed niet aan zijn betalingsverplichting uit hoofde van een getroffen regeling ten opzichte van de trainingsstal.
Mede daardoor legde de trainingsstal beslag op onder andere het paard en verzocht de rechtbank om dit paard in gerechtelijke bewaring te (mogen) nemen. Dit verzoek werd toegewezen.
De gerechtelijke bewaring betekent dat het paard wordt gestald bij een door de beslaglegger aangewezen gerechtelijk bewaarder. Een dergelijke gerechtelijk bewaarder kan bijvoorbeeld een (andere) trainingsstal zijn. Deze bewaarder heeft een zorgplicht ten opzichte van het goed waarvoor hij als bewaarder wordt aangesteld, in dit geval een zorgplicht voor het paard. Als wij dat weer vergelijken met het voorbeeld van de auto, dan geldt dat de bewaarder er voor moet zorgen dat de auto op een afgesloten, veilig terrein staat en de auto niet beschadigd raakt. In de praktijk betekent dit voor paarden dat de gerechtelijk bewaarder het paard zal verzorgen en mogelijkerwijs zal trainen.
De eigenaar in deze zaak was hoofdzakelijk de procedure gestart omdat zijn paard gedurende de gerechtelijke bewaring zonder overleg met hem deelnam aan zware trainingskampen, wedstrijden en ingrijpende medische behandelingen onderging. De eigenaar van het paard verzocht de rechtbank om het beslag van het paard op te heffen en niet om te oordelen over de wijze waarop de gerechtelijke bewaring plaatsvond. De beoordeling van de opheffing van het beslag laat ik voor dit artikel buiten beschouwing. In ieder geval werd het verzoek afgewezen.
In de uitspraak ging de rechter namelijk in op het in bewaring houden van het paard. De rechter overwoog dat dit ook inhoudt het trainen van het paard en het deelnemen aan wedstrijden, aangezien het om een professioneel wedstrijdpaard ging dat zijn waarde verliest als het niet wordt getraind en niet op wedstrijden wordt uitgebracht. Daarnaast overwoog de rechter dat het in beginsel aan de gerechtelijk bewaarder is om de wijze waarop het paard getraind wordt te bepalen, te beslissen op welke wedstrijden het paard wordt uitgebracht en door welke ruiter het wordt bereden.
ej
Juist omdat de gerechtelijk bewaarder in beginsel enige vrijheid heeft om te bepalen hoe hij zijn zorgplicht uitvoert, dient men er op bedacht te zijn dat een paard dat in gerechtelijke bewaring wordt genomen, op een andere wijze zal worden getraind en mogelijkerwijs op het moment van opheffing van het beslag een ander trainingsniveau heeft. Afgevraagd dient te worden of het in gerechtelijke bewaring nemen van een paard in het belang van de betrokken partijen is.
Heeft u te maken met eventuele beslagleggingen op een paard of bent u zelf als gerechtelijk bewaarder aangesteld en heeft u hierover vragen, neem dan gerust vrijblijvend contact met mij op.