Gastblogger Advocate Monica → gebruiksdoel bij aanschaf/verkoop paard: vermelden loont!
In kwesties rondom de verkoop van paarden komt het begrip non-conformiteit naar voren. Een paard is non-conform op het moment dat het paard niet over de eigenschappen beschikt die het dier dient te hebben voor het overeengekomen gebruik. Dit gebruik wordt vastgesteld aan de hand van het gebruiksdoel van het paard. Uiteraard dient een dressuurpaard over andere eigenschappen te beschikken dan een recreatiepaard. Dat men er goed aan doet om het gebruiksdoel en eventuele medische bemerkingen aan het paard vast te leggen in de koopovereenkomst blijkt opnieuw uit een uitspraak van de Rechtbank Rotterdam.
In deze procedure was de eisende partij van mening dat er een non-conform paard was geleverd. Kort gezegd bood de verkopende partij een paard aan dat röntgenologische bemerkingen had. Deze bemerkingen zouden het paard in de toekomst niet belemmeren om de dressuursport uit te voeren. In de koopovereenkomst is heel expliciet ingegaan op de medische bemerkingen van het paard en zijn alle bemerkingen vastgelegd. Ook is in deze koopovereenkomst vastgelegd dat het paard werd gekocht met als gebruiksdoel “dressuursport en recreatief gebruik”. Kort na de levering bleek dat het paard kreupel was en stelde de eiser zich op het standpunt dat het paard non-conform was, omdat deze niet geschikt was voor de dressuursport. De eisende partij stelde zich op het standpunt dat er was overeengekomen dat het gebruiksdoel mede het gebruik voor de hogere dressuursport omvatte en dat de verkopende partij een bepaalde garantie had afgegeven dat het paard hier geschikt voor zou zijn.
In deze procedure oordeelde de rechter dat de eisende partij aan de hand van de koopovereenkomst waarin duidelijk alle bemerkingen en het gebruiksdoel was vervat, niet had mogen verwachten dat het paard ook geschikt zou zijn voor de hogere dressuursport. Zowel de inhoud van de advertentie als de inhoud van de koopovereenkomst boden voor een dergelijke verwachting steun. Ook werd nergens specifiek benoemd dat het paard voor de hogere dressuursport was bedoeld. Daarnaast bleek niet uit het rapport dat de dierenarts had opgemaakt dat het paard niet geschikt was voor het gebruiksdoel dat in de koopovereenkomst stond, namelijk de dressuursport en de recreatiesport. Ook stelde de rechtbank dat het feit dat het paard behept was met gebreken voor een ervaren ruiter zoals de eiser zich voorstelde, aanleiding had kunnen en moeten zijn om te twijfelen over de vraag of het paard wel de eigenschappen zou bezitten die nodig zijn voor het gebruik dat eiser zelf voor ogen had, namelijk de hogere dressuursport.
Kortom, de rechtbank oordeelde dat het paard voldeed aan hetgeen in de koopovereenkomst was overeengekomen en dat de verwachtingen van de eisende partij niet terecht waren. De vorderingen van de eisende partij werden dan ook afgewezen. Uit deze uitspraak blijkt wederom dat het verstandig is om een gebruiksdoel waarvoor een paard wordt aangeschaft vast te leggen in de koopovereenkomst. Dit om eventuele verwachtingen duidelijker te bepalen. Daarbij komt dat eventuele gebreken eveneens in de overeenkomst kunnen worden vastgelegd, zodat hier ook achteraf geen discussie over hoeft te ontstaan.
Mocht u twijfelen over welke zaken u wel of niet in de koopovereenkomst zou moeten vastleggen, neem dan gerust vrijblijvend contact met mij op.
Monica Kossen
Hippisch recht
