Nagenoeg iedereen weet dat de kans bestaat dat iets of iemand beschadigd raakt doordat een paard onverwachts iets doet. Aangezien een paard zelf geen schade kan vergoeden, heeft de wetgever voorzien in een risicoaansprakelijkheid. Dat wil zeggen dat de eigenaar van een paard aansprakelijk is voor alle gevallen van schade die het gevolg zijn van acties van het paard die het paard uit eigen beweging uitvoerde. Dit reikt behoorlijk ver en dat zal ik aan de hand voor een voorbeeld toelichten.
Het is niet ongebruikelijk dat een paard wat is gestald op een pensionstal, ’s morgens in de paddock of in de stapmolen wordt gezet door het personeel van de stal. Op dat moment bevindt de eigenaar zich wellicht op zijn werk of hij is gewoon thuis. In ieder geval heeft de eigenaar geen enkele betrokkenheid bij het buitenzetten van het paard. Echter, dit maakt op basis van de wettelijke risicoaansprakelijkheid, zoals hiervoor benoemd, geen verschil. Uitgangspunt is dat de eigenaar aansprakelijk is, ook al heeft de eigenaar niet direct betrokkenheid bij het ontstaan van de schade. Kortom, op het moment dat de manege eigenaar het paard in de stapmolen plaatst en het paard trapt vervolgens de manege eigenaar tegen zijn been, waardoor hij voor een periode van zes weken niet zijn werkzaamheden uit kan voeren, dan is de eigenaar van het paard aansprakelijk voor deze schade. Dan hebben we het niet alleen over de schade die hij lijdt voor wat betreft medische kosten, maar ook bijvoorbeeld de gederfde arbeidsinkomsten. De manege eigenaar kan immers niet meer zijn werkzaamheden uitvoeren en zal hier bijvoorbeeld iemand voor moeten inschakelen.
Het voorgaande wordt wel anders op het moment dat de manege eigenaar bijvoorbeeld zelf bepaalde handelingen heeft verricht, wat tot gevolg had dat het paard de eigenaar heeft geschopt. Hierbij kan worden gedacht aan het scenario dat de manege eigenaar het hek van de stapmolen sloot terwijl het paard daar nog niet volledig was ingelopen waardoor het hek het paard raakte en als gevolg hiervan naar achteren schopte.
Je kunt je voorstellen dat het niet eenvoudig is om te bewijzen wat er op zo moment is gebeurd en wie waarvoor aansprakelijk is. Het uitgangspunt blijft te allen tijde dat de eigenaar aansprakelijk is en is het slechts is sommige scenario’s mogelijk dat bijvoorbeeld degene die met het paard loopt gehouden is bepaalde schade te betalen. Daarom doet men er goed aan om te zorgen dat op het moment dat mensen hun paard buiten laten zetten door iemand anders, goed te kijken wie dat wel of niet zou kunnen doen, mede gelet op het karakter/leeftijd/temperament van het paard. Als jouw paard bijvoorbeeld bekend staat om zijn ontsnappingspogingen, zorg dan dat degene die met het paard lopen hier bekend mee zijn. Overigens is het wel vaak zo dat de verzekeraar van de eigenaar de schade eventueel vergoedt. Een paard wordt namelijk aangemerkt als een huisdier en wordt vaak onder de verzekering van de eigenaar gedekt. In ieder geval doet men er goed aan om te zorgen dat er goed wordt opgelet wie er in aanraking komt met het paard en dienen er waar nodig voorzorgsmaatregelen worden getroffen of duidelijke afspraken worden gemaakt om eventuele schade te voorkomen. Het mantra blijft toch altijd: voorkomen is beter dan genezen!
Heb je vragen over dit artikel of is een soortgelijke situatie aan de hand, bel gerust.