De weerstand van de paarden daalt in het najaar vaak door wisseling van vacht en seizoen, waarbij voor de paarden die van buiten naar binnen gaan, meespeelt dat ze extra stress ondervinden. En dat geeft ook weer een verminderde weerstand. Omdat ze vaak wat meer in nattigheid staan in deze periode (regen, modder, urine) komt mok dan ook het meeste voor in deze periode. Paarden met een dik behang lopen vanwege het broei-effect onder de haren extra risico op het krijgen van mok. Maar ook in de zomer komt mok voor: veel zonlicht in combinatie met 'irriterende' stoffen in de voeding kunnen in droge en zonnige periodes zorgen voor mok. Witte benen zijn vaak meer gevoelig voor mok.
Meestal ontstaat mok bij paarden met een verminderde weerstand!
Maar wat is mok nu eigenlijk? Mok is een verzamelnaam voor alle huidaandoeningen in de kootholte en aan de onderbenen met verschillende oorzaken. Deze uitwendige beschadigingen kunnen veroorzaakt worden door schurend zand of modder, overmatig wassen, bacteriën, schimmels of mijt. Het is daarom belangrijk om eerst de oorzaak van de mok te vinden. Haal er een dierenarts bij, omdat hij kan onderzoeken of een bacterie, schimmel of schurftmijt de oorzaak is.
Bij de droge vorm van mok zie je vaak kloven, terwijl natte mok zich kenmerkt door vochtige kloven met dikke korsten. Bacteriën en schimmels gedijen goed op dit soort geïnfecteerde, vochtige plekken. Door de jeuk die ontstaat kunnen paarden gaan stampen en schuren met de benen. De plekken kunnen extreem pijnlijk zijn, soms kan een paard een heel dik been krijgen van de mok. Als de dierenarts mijt heeft gevonden, moet deze goed bestreden worden met speciale wassingen die je van jouw dierenarts zal krijgen. Herhaal dit volgens het opgegeven schema. In alle gevallen van mok is het belangrijk om het paard in een schone en droge omgeving te houden. Voorkom zoveel mogelijk vocht in de kootholten en maak ze goed droog als ze vochtig zijn geworden na bijvoorbeeld weidegang of een wasbeurt. Mocht je paard gevoelig zijn voor mok, beperk dan het aantal wasbeurten tot een absoluut minimum. Om de ruwe en schrale huid te ondersteunen, smeer je bij droge kootholtes de plekken in met honingzalf en bij natte plekken juist met Zink-zwavelpasta.
Aanpak van binnenuit
Omdat mok bijna altijd ontstaat in combinatie met een lage weerstand, is het belangrijk om het immuunsysteem te versterken. Dit kan door de paarden wat extra’s te geven: geef over een mengsel van gedroogde kruiden en luzerne een scheutje vegetarische omega vetzuren en voeg vitaminen en mineralen toe aan het voer. Begin daar op tijd mee, want in het najaar loopt de weerstand snel terug. Zeker bij mok kan het goed zijn om te starten met een detox kuur om het lichaam op te schonen en afvalstoffen af te voeren. Het immuunsysteem kan dan beter functioneren. Daarbij reageert een schoon lichaam beter op voeding, supplementen en (natuurlijke) geneesmiddelen.
ej
De meningen over het wel of niet scheren of kortknippen van de sokken zijn verdeeld. Aan de ene kant kun je de huid beter schoon en droog houden, maar als de haartjes weer aangroeien kan dit leiden tot schuren en een rode huid. Zorg dat de stal schoon is en stal op bij regenachtig weer. Laat de korstjes zitten die ontstaan zijn, want dit is een teken dat de huid zich herstelt.
Belangrijk: Pak gevoelige kootholtes ook van binnenuit aan. Zorg dat je de ruwe en schrale huid ondersteunt met verdunde extracten van Echte salie (Salvia officinalis), Grote brandnetel (Urtica dioica) en Sulfur, die je oraal kunt toedienen.